obronić

obronić
obronić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIb, obronićnię, obronićni, obronićbroń, obronićniony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'używając środków fizycznych, nie dopuścić do naruszenia tego, co się posiada; odeprzeć atak': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obronić kraj przed wrogiem. Wojska obroniły swoje pozycje. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ochronić, uchronić kogoś, coś przed doznaniem krzywdy, szkody': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obronić kogoś przed chuliganami. Legitymacja poselska obroniła kogoś przed zapłaceniem mandatu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odeprzeć zarzuty, nie dopuścić do niekorzystnej dla siebie zmiany': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obronić swoje poglądy, racje. Usiłować obronić jakąś tezę. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w grach sportowych: nie dopuścić do utraty punktu (punktów), łapiąc, zatrzymując, odbijając piłkę, krążek itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bramkarz obronił silny strzał. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zdać pomyślnie egzamin wiążący się tematycznie z przedstawioną przez egzaminowanego pracą, upoważniający do uzyskania stopnia naukowego, zawodowego itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Obronić pracę magisterską, doktorat. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • obronić — dk VIa, obronićnię, obronićnisz, obroń, obronićnił, obronićniony 1. «odeprzeć atak kogoś lub czegoś, zwykle z bronią w ręku» Obronić miasto, wieś. Obronić ludność przed wrogiem. Obronić kobietę przed napaścią. 2. «ująć się, wstawić się za kimś,… …   Słownik języka polskiego

  • obronić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odeprzeć czyjś atak fizyczny lub słowny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obronić się przed napastnikiem, psem. Obronić się przed pomówieniem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opędzić — dk VIa, opędzićdzę, opędzićdzisz, opędź, opędzićdził, opędzićdzony opędzać ndk I, opędzićam, opędzićasz, opędzićają, opędzićaj, opędzićał, opędzićany 1. «odgonić, przepędzić (zwłaszcza muchy, komary itp.), odpędzić; odganiając coś od kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • uchronić — dk VIa, uchronićnię, uchronićnisz, uchroń, uchronićnił, uchronićniony «ustrzec, zabezpieczyć przed czymś; obronić» Uchronić od zapomnienia. Uchronić ludzi od chorób, od kary, od nędzy. Uchronić kogoś przed cierpieniem, przed śmiesznością, przed… …   Słownik języka polskiego

  • utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… …   Słownik języka polskiego

  • Знамя Победы на Колонне Победы (Берлин) — Польский солдат устанавливает флаг на Siegessäule. 2 мая 1945 года. Берлин. 2 мая 1945 года, в ходе боёв за Берлин, польские солдаты установили Знамя Победы на прусской колонне Победы ( …   Википедия

  • bok — 1. pot. Coś wychodzi, wyłazi komuś bokiem «coś bardzo dokucza komuś, przysparza kłopotów, czegoś ma się dość»: Już te poprawki bokiem mi wyłażą, teraz mnie czeka ostateczne polerowanie francuskiego przekładu (...). W. Gombrowicz, Walka. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… …   Słownik frazeologiczny

  • krykiet — m IV, D. a, Ms. krykietecie, blm sport. «gra podobna do palanta, w której biorą udział dwie drużyny starające się zdobyć punkty lub zburzyć bramkę przeciwnika rzutem piłki lub ją obronić odbijając piłkę rakietą» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

  • odgryźć — dk XI, odgryźćgryzę, odgryźćgryziesz, odgryźćgryź, odgryźćgryzł, odgryźćgryzła, odgryźćgryźli, odgryźćgryziony, odgryźćgryzłszy odgryzać ndk I, odgryźćam, odgryźćasz, odgryźćają, odgryźćaj, odgryźćał, odgryźćany «odciąć coś zębami; gryząc… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”